हरेक बच्चाको जीवनमा बाबु नै ‘पहिलो हिरो’
काठमाडौं । आमा घरको चार पर्खाल हुन तर बुवा घरको छानो हुन। चाडपर्वमा परिवारका सबै सदस्यलाई नयाँ लुगा लगाएपछि सबैभन्दा पुरानो कपडा आफैं लगाउने पिता हुन् ।
यदि हामीले विज्ञानको भाषामा बुझ्यौं भने, यदि सूर्यको किरण सीधै पृथ्वीमा आएको भए के हुन्थ्यो होला ? बुवाहरू ओजोन तह जस्तै ’संरक्षक’ हुन् जसले हामीलाई सूर्य र पृथ्वीको बीचमा रक्षा गर्दछन् ।
कुनै पनि बच्चाको जीवनमा आमाबाबुको सबैभन्दा ठूलो भूमिका हुन्छ । आमाबाबुले हामीलाई यो संसारमा ल्याएका हुन्। बच्चा आमाको कोखबाट र बाबुको आत्माबाट जन्मन्छ । त्यसैले छोरालाई आत्मजा र छोरीलाई आत्मजा भनिन्छ ।
हामी आफ्नो बाल्यावस्था र माया आमालाई व्यक्त गर्छौं, तर बुबासँग खुलेर व्यक्त गर्न सक्दैनौं। तर हरेक बालबालिकाको नजरमा बुबा नै पहिलो ‘सुपर हिरो’ हुन् । ब्याटम्यान वा स्पाइडर म्यान जस्तो हावामा नउड्ने सुपरहिरोसँग कुनै सुपर पावर हुँदैन, तर पनि हाम्रा सबै इच्छाहरू तुरुन्तै पूरा हुन्छ ।
हामीलाई बिहान स्कुल पठाउनेदेखि हाम्रो हरेक इच्छा पूरा गर्ने हाम्रो बुबा हुनुहुन्छ। जसले हाम्रा सबै आवश्यकताहरू शान्त र सहज रूपमा पूरा गरिरहन्छन् ।
…तर बाबु बन्न जीवन भर लाग्छ
जो कोही बच्चाको बाबु बन्न सक्छ तर पिता बन्न पुरै जिन्दगी लाग्छ। हरेक बच्चाको जीवनमा बुबाको भूमिका हुन्छ जुन अरू कसैले खेल्न सक्दैन। यो भूमिकाले बच्चामा गहिरो प्रभाव पार्छ र उसलाई व्यक्तिको रूपमा ढाल्न मद्दत गर्दछ।
हाम्रो पहिचान बुबा बाट मात्रै…
छोरा होस् या छोरी, दुवैको चिनारी बाबुसँग हुन्छ । बुबा हुनु भनेको हाम्रो घरको छानो जस्तै हो। जसरी छानाले घाम, वर्षा र आँधीबाट जोगाउँछ, त्यसैगरी बाबाले पनि सबै दुःख आफै सहनुहुन्छ र हामीलाई कुनै हानि हुन दिनुहुन्न। हरेक छोरा ठूलो भएपछि आफ्नो बुबा जस्तै बन्न चाहन्छ । साथसाथै हरेक छोरीले आफ्नो जीवनसाथीमा आफ्नो बुवालाई कतै न कतै देख्छन् ।
बाबा नै जीवनको वास्तविक आदर्श हुनुहुन्छ
घरको पानीको मोटरदेखि बत्तीको फ्युजसम्म सबै कुरा बुवाले आफैं मिलाउन सक्नुहुन्छ । बच्चाहरुलाई लाग्छ आफ्नो बुवा परफेक्शनिस्टभन्दा कम हुनुहुन्न।
मनमा भावनाको आँधी बोकेर जीवनभर आफ्नो भावना व्यक्त गर्दैनन्, तर छोरीको बिहेमा बुवाले आँसु थाम्न सक्दैनन् ।
बाबु–छोरीको सम्बन्ध प्यारो मायाको हुन्छ भने बाबु र छोराको सम्बन्ध शिक्षक–विद्यार्थीभन्दा कम हुँदैन । तर जब छोरा आफ्नो खुट्टामा उभिन्छ, बाबुले छोरालाई अँगालोमा राखेर खुशी बाड्न चाहान्छन् ।
बाल्यकालमा बाबाको माया बुझ्न सकेका हुँदैनौ तर जब हामी हुर्कन्छौं, बुबासँग बिताएको समय पुरानो अलमारीमा हराएको किताब जस्तै लाग्छ।
कसैका लागि बाबा सबैभन्दा मिल्ने साथी हुन् भने कसैका लागि बाबा गाली गर्ने ’हिटलर’ हुन्। कसैका लागि बुवा प्रिन्सिपल भन्दा कम हुँदैनन् भने कसैका लागि आमाको गालीबाट बचाउने बाबा नै हुन् ।
तर जब हामी हुर्कन्छौं, हामीले महसुस गर्छौं कि हाम्रो वास्तविक आदर्श हाम्रो बुबा हुनुहुन्छ।
बाबु भनेको सन्तानको जीवनमा एउटा ढाँचा जस्तै हो भन्नु गलत हुनेछैन। बुवा आमाहरूको ज्ञान, उहाँहरुको सिकाइ र पालनपोषणले हामीलाई आकार दिन्छ। आफ्नो छोराछोरीलाई बाल्यकालदेखि ठूला नहुँदासम्म बाबाआमाले जस्तो हेरचाह गर्नुहुन्छ, त्यस्तो माया कसैले गर्दैन।
बाल्यकालमा हाम्रो रुवाइको जवाफ दिन रातभर जाग्नुदेखि हुर्किएसम्म बुबा ढाल बनेर उभिनुहुन्छ । बाबाले आफ्नो सारा जीवन हाम्रो लागि खर्च गर्नुहुन्छ । जब हामीसँग समय छ र हामी उहाँहरूलाई हाम्रो कृतज्ञता व्यक्त गर्न सक्छौं भने किन त्यसो नगर्ने। निस्सन्देह, कृतज्ञता व्यक्त गर्न सजिलो छैन् ।
त्यसैले आफ्नो बुबालाई तपाईंले उहाँलाई कत्तिको माया गर्नुहुन्छ भन्ने कुरा बताउन नबिर्सनुहोस् र सधैं तपाईंको लागि त्यहाँ भएकोमा उहाँलाई धन्यवाद दिनुहोस् ।